Σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης και ύφεσης , δεν έχουμε πεισθεί ότι η διαδικασία αυτή στοχεύει πραγματικά στην βελτίωση των υλικοτεχνικών υποδομών των σχολείων ούτε πολύ περισσότερο στην αναβάθμιση της παρεχόμενης παιδείας. Η όποια αξιολόγηση των υλικών ατελειών και η όποια επιστημονική καταγραφή δεικτών θα πρέπει να ακολουθείται από τα απαραίτητα οικονομικά κονδύλια για την διόρθωσή τους. Όταν όμως οι οικονομικοί δείκτες δεν επιτρέπουν την οποιαδήποτε χρηματοδότηση, τότε η μελέτη άλλων δεικτών με καθαρά θεωρητικό χαρακτήρα που αποσκοπεί; Διαφαίνεται ότι επιχειρείται η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε ικανά και μη ικανά , σε αυτά που πετυχαίνουν και σε αυτά που αδυνατούν , σε σχολεία Α και Β κατηγορίας σαν να ήταν ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Μέσω λοιπόν αυτών των ενεργειών ανοίγει ό δρόμος για συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολείων. Δεδομένου ότι σχολεία έκλεισαν μόνο στην περίοδο της Τουρκοκρατίας , θεωρούμε ότι το κλείσιμο σχολικών μονάδων σήμερα θα αποτελέσει μια μαύρη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας μας. Συμπεραίνουμε , λοιπόν , ότι η όλη διαδικασία στην οποία καλούμαστε να εμπλακούμε δεν αναβαθμίζει την παιδεία στη χώρα μας , αλλά αντίθετα τη συρρικνώνει. Στοχεύει σε οικονομικά και χρησιμοθηρικά οφέλη της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Μας προβληματίζει επιπλέον η άκαιρη , βιαστική και απροϋπόθετη έκδοση της σχετικής εγκυκλίου από το Υπουργείο. Συγκεκριμένα ο νόμος όριζε ότι η αυτοαξιολόγηση θα αρχίσει το Σεπτέμβριο , αφού επιμορφωθούν κατάλληλα οι διευθυντές των σχολείων που καλούνται να την υλοποιήσουν και αφού ο Σύλλογος Διδασκόντων απαρτίσει τους στόχους που προτάσσει να επιτευχθούν στο σχολικό έτος που θα αρχίσει. Αναρωτιόμαστε εύλογα ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν τα πράγματα σε μια τέτοια βιασύνη; Γιατί δεν καλύπτονται οι προϋποθέσεις του νόμου όπως η επιμόρφωση των διευθυντών και η κατάρτιση πλάνου με τους στόχους στην αρχή του σχολικού έτους; Γιατί εμφανίζεται μια τέτοια προχειρότητα , μια αντιεπιστημονικότητα και μια αξιολόγηση βιαστική , άκαιρη , εντελώς στα τυφλά; Όλες αυτές οι παρασπονδίες μας ανησυχούν και μας δημιουργούν υπόνοιες για τα βαθύτερα κίνητρα της όλης διαδικασίας. Κάθε προτεινόμενο ως καλό δεν είναι πραγματικά καλό αν γίνεται προσχηματικά με κίνητρα που δεν συνάδουν με την εκπαιδευτική διαδικασία και την παιδαγωγική αναβάθμιση.
Δηλώνουμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε μορφή αξιολόγησης των σχολικών μονάδων , του εκπαιδευτικού έργου , ακόμη και της επιστημονικής και διδακτικής επάρκειά μας. Αντιδρούμε όμως στην συγκεκριμένη στόχευση διότι καταλαβαίνουμε , όπως αναλύσαμε πρωτύτερα , πού αποσκοπεί. Υπενθυμίζουμε βέβαια ότι πολλοί από εμάς αξιολογηθήκαμε μέσω διαγωνισμών του ΑΣΕΠ , κατέχουμε μεταπτυχιακά διπλώματα , διδακτορικά ακόμη και πανεπιστημίων του εξωτερικού , έχουμε πολυετή πείρα στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση και ότι κρινόμαστε καθημερινά από τους μαθητές μας και από τους συλλόγους των γονέων. Δεν αρνούμαστε, παρ’ όλα αυτά , μια ουσιαστική και καλοπροαίρετη αξιολόγηση, την οποία αναμένουμε. Θεωρούμε επίσης ότι ύψιστη υποχρέωση μιας πολιτείας δεν είναι μόνο να αξιολογεί τα στελέχη της αλλά και να τα επιμορφώνει στις νέες τάσεις της διδακτικής. Δεν παρατηρούνται όμως αξιόλογα νέα προγράμματα επιμόρφωσης , ούτε στον νέο νόμο ούτε στην πράξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα προγράμματα που ήδη τρέχουν συχνά υπολειτουργούν εξαιτίας καθυστέρησης αποπληρωμής και έλλειψης οικονομικών πόρων. Αυτή είναι η δυσοίωνη πραγματικότητα που βιώνουμε. Είναι υποκριτικό για μια πολιτεία να αποκρύβει τις δικές της ευθύνες ή έστω τις δικαιολογημένες αδυναμίες της και να διατυμπανίζει ότι η κακοδαιμονία της παιδείας οφείλεται μόνο στους εκπαιδευτικούς και ότι θα αντιμετωπιστεί με την αξιολόγησή τους.
Καλούμε τέλος το Υπουργείο Παιδείας να επιδιώξει ένα εποικοδομητικό διάλογο με το συνδικαλιστικό μας όργανο την Ο.Λ.Μ.Ε για τα σοβαρά ζητήματα που προέκυψαν. Περιμένουμε να προχωρήσει σε ένα σχέδιο αξιολόγησης που θα έχει ευγενή κίνητρα και θα στοχεύει πραγματικά στην πολυπόθητη αναβάθμιση της παιδείας στη χώρα μας και όχι στην καρατόμηση της και την υποδούλωσή της στους νόμους της αγοράς και της παραγωγής. Συγκεκριμένα ζητάμε από το Υπουργείο Παιδείας :
1. Ρητή και έγγραφη δέσμευση ότι δεν θα κλείσουν σχολεία.
2. Δέσμευση ότι δεν θα απολυθούν εκπαιδευτικοί.
3. Να δοθούν έστω και πενιχρά οικονομικά κονδύλια για την κάλυψη των στοιχειωδών υλικών και εκπαιδευτικών αναγκών των σχολείων ώστε να γίνουν άξια να επιτελέσουν με αξιοπρέπεια και επιτυχία τους παιδαγωγικούς σκοπούς τους.
ΟΜΟΦΩΝΑ
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ – Λ.Τ ΣΗΜΑΝΤΡΩΝ
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
